ลุ่ม ๆ ดอน ๆ หมายถึง ว. สูง ๆ ต่ำ ๆ, ไม่สม่ำเสมอ, เช่น ที่ลุ่ม ๆ ดอน ๆ;ไม่ราบรื่น เช่น ชีวิตลุ่ม ๆ ดอน ๆ.
น. บริเวณที่ลุ่มซึ่งมีแม่น้ำสำคัญและสาขาไหลผ่าน เช่นลุ่มน้ำเจ้าพระยา.
ว. ลึกซึ้งมาก เช่น พระพุทธพจน์มีความหมายลุ่มลึก.
ก. ละเล้า, เคล้าคลึง, คลอเคลีย.
ก. หมกมุ่น, มัวเมา, เช่น ลุ่มหลงในอบายมุข.
ว. มีเนื้อที่เริ่มจะเน่า (มักใช้แก่เนื้อปลา) เช่น ปลาช่อนตัวนี้ลุ่มเนื้อ.
(แบบ) ก. ปล้น, ทําลาย. (ป., ส.).
ดู กะลุมพี.